Battlefield 2042 maakt een knallende start

Een pittig najaar met twee kleppers van shooters: Battlefield 2042 en Call of Duty: Vanguard gaan met elkaar opnieuw de strijd aan. Ondanks het potje stevige concurrentie blijft de insteek van beiden uniek. Battlefield trekt weer volluit de kaart van grootschalige gevechten, terwijl Call of Duty het graag iets kleinschaliger houdt. Hoe dan ook, wij trokken ten strijde in 2042. Een aangename stap terug naar de toekomst, maar toch ook wat mijmerend naar het verleden.

Het is 2042, de wereld zit in een diepe crisis. De klimaatconferenties waren duidelijk doelloos, onze wereldbol op hol geslagen is. Klimaatrampen zijn dagelijkse kost met een gigantische lading klimaatvluchtelingen als gevolg. De wereldorde is zodanig wankel dat alleen twee grootmachten nog strijden om de koek: de Verenigde Staten en Rusland. Daarnaast zijn er nog de No-Pats. Ze maken geen deel uit van één van de strijdende facties, maar strijden mee om een veilige toekomst te garanderen.

Deze keer kiest DICE niet langer voor ‘de naamloze soldaat’. Elke strijder krijgt nu een gezicht in de vorm van een Specialist. Oké, ze zijn niet uniek aangezien je tientallen kopietjes van jou ziet in de strijd. De opdeling van specialist is wat te vergelijken met de operators van Rainbow Six Siege. Elk personage beschikt over enkele unieke vaardigheden of gadgets. De wapens kan je zelf nog steeds vrij kiezen een aanpassen: zo is het mogelijk om je uitrusting als medic te combineren met gelijk welke specialist. Hou er wel rekening mee: niet elke specialist kan iemand defibrilleren, dat blijft wel uniek gebonden aan het personage. Je moet je even een weg zoeken in deze nieuwe uitrustingsstructuur. Eenmaal we mee waren, beschouwen we het wel als een verbetering tegenover de vorige games.

Samen met de specialist komen er ook nieuwe gadgets. De meest opvallende zijn de wingsuit van Sundance. Hiermee zoef je over het slagveld en kan je makkelijk voertuigen inhalen of ontsnappen uit penibele situaties. Ook de hacking tool van Navin is een leuke toevoeging. Hiermee kan je vijandelijke voertuigen hacken en buiten gebruik zetten. Boris kan dan weer een kleine turret neerzetten die je helpt bij het verdedigen van een punt.

Het arsenaal van wapens is niet gigantisch uitgebreid in Battlefield 2042, maar er is zeker voor elk wat wils. Zelf hadden we wel meer verwacht. Deze keer is DICE niet beperkt door een tijdsperiode zoals de Eerste of Tweede Wereldoorlog, waardoor het een stuk uitgebreider kan. Jammer genoeg blijft het aantal wapens in lijn liggen met de voorgaande games. Op vlak van aanpassingsmogelijkheden kan je het gebruikelijke verwachten: vizieren, dempers, handgrepen …

Uniek is de manier waarop je ze monteert. Je kan een aantal van deze items op zak hebben en wisselen tijdens het spel. Zo kan je makkelijk drie types vizieren meenemen en met een paar klikken wisselen. Perfect dus als je eerst zit te schieten in compacte gebouwen en daarna wisselt naar een open vlakte om naar het volgende controlepunt te gaan. We moesten wel even wennen aan het nieuwe systeem omdat je start met een kaal wapen. Pas na enkele kills, kan je een vizier monteren. Als we een gouden raad mogen geven: vergeet niet om in het eerste slot je favoriete uitrusting te plaatsen.

Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn wat de wapens betreft. Momenteel is de balans zoek tussen de verschillende wapens en treden er ook onnauwkeurigheden op. Er is een vervelende ‘bloom’ waarbij de kogels van je wapen soms volledig rond je vijand vliegen terwijl je vizier op het hoofd van de tegenstander mikt. Langs de ene kant is het begrijpelijk dat DICE enige vorm van realisme wil toevoegen. Als je stil staat en de tijd neemt om te mikken en te schieten, verwachten we dit gedrag eerder niet van ons wapen. Is het een vervelende bug? Gaat dit nog opgelost worden? Voorlopig is het wat gissen, maar het voelt alleszins niet goed aan.

Battlefield 2042 bestaat uit drie grote delen: je hebt All-Out Warfare, Hazard Zone en Portal. Elk hebben ze enkele unieke elementen waardoor het aanvoelt als drie aparte games binnen een groter geheel. Is dat slecht? Niet noodzakelijk. Maar laten we eerst een blik werpen op All-Out Warfare. Hier heb je eigenlijk de basiservaring. Grootschalige gevechten (deze keer met 128 spelers op pc en current-gen) op gigantische maps. Je kan kiezen uit twee modi: Conquest en Breakthrough. In totaal zijn er zeven locaties waarop je kan spelen. Zelf kan je het aantal spelers niet beperken, je hangt dus vast aan de grote maps en dus het stevige aantal spelers. Dat DICE de keuzevrijheid zo limiteert, vinden we frustrerend. Zelf hadden we met plezier ook op kleinere delen van de kaarten gespeeld met een beperkt aantal spelers.

Hazard Zone is duidelijk een modus waar DICE heel wat tijd en uren aan gespendeerd heeft. Logisch ook, na het succes van Call of Duty: Warzone, smeekte EA ook om een eigen Battle Royale. De eerste poging in Battlefield V mislukte, deze tweede poging voelt beter en degelijker aan. Sterker nog: de keuze voor de specialisten lijkt nog logischer in deze modus. Aan jouw zijde kan er slechts van elke specialist één iemand zijn. Hierdoor moet je dus tactischer nadenken over wie je kiest zodat je squad een geoliede machine kan zijn. Teamplay is ook cruciaal in dit speltype waarin je verschillende harde schijven uit gevallen satellieten probeert veilig te stellen. Hazard Zone leverde alleszins al heel wat memorabele momenten op, maar veel hangt ook af van je teamgenoten.

Het laatste grote luik is Portal. Hierin pleziert DICE zijn fans door oeroude klassiekers uit vorige games terug te brengen. Voorlopig kan je de zeven nieuwe en zes oudere maps gebruiken om je eigen spelscenario’s te creëren. DICE was al zo vrij om de maps uit Battlefield 1942, Battlefield Bad Company 2 en Battlefield 3 te combineren met de klassen en uitrustingen die we gewoon zijn uit deze games. Hierdoor mijmer je wel wat naar de vorige games die toch net iets meer gebalanceerd en teamgericht waren. In deze modus sleten we alleszins ook heel wat uren en het potentieel is wel erg groot. Het succes zal sterk afhankelijk zijn van hoeveel maps DICE blijft toevoegen aan Portal.

Met de drie gedeelten samen biedt Battlefield 2042 een stevig pakket aan. Ondanks de vele content bleven we met een hongergevoel zitten. Die honger gaat vooral naar ‘meer samenspel’ en oude functies die nu volledig gestript zijn. Het ontbreken van een serverbrowser is er zo eentje waar we kop nog staart aan krijgen. Waarom haalt DICE zo’n oerdegelijke functie uit zijn nieuwste game? Hierdoor is het ook een pak moeilijker als je met meer dan drie vrienden samen wil spelen. Zolang je binnen de grenzen van een squad blijft, zal je een tevreden gamer zijn. Ga je daarbuiten, dan loop je tegen een aantal beperkingen aan. Ook het schrappen van het klassieke scorebord is zo een beslissing die we niet snappen.

Battlefield 2042 is zeker een volwaardig pakket dat meer van hetzelfde biedt. Als je het in het kort moet omschrijven, kan je zeggen dat het de opvolger is van Battlefield 4. Hiermee zeggen we dan ook alles: een aantal goede toevoegingen uit Battlefield 1 en 5 zijn compleet verdwenen. Eentje daarvan is de destructie. Een aantal berichten benadrukten dat dit diepgaander zou zijn in deze nieuwe game. In realiteit voelt het eerder aan als een verderzetting van Battlefield 4.