Far Cry 6

Na het iets mindere tussenbrouwsel Far Cry A New Dawn, schotelt Ubisoft ons een nieuw volwaardig deel voor. De mix: een dictator om ‘U’ tegen te zeggen, funky wapens en een tropisch eiland om chaos op te creëren. De vertrouwde formule keert dus terug, wel met enkele extra’s die het geheel wat opkloppen.

Fans beschouwen Far Cry 3 het hoogtepunt van de reeks. Jason Brody was een toffe kerel waarmee je makkelijk eens aan de toog zou hangen en Rook Islands zorgden voor een aangename tropische vibe. Je merkt bij Far Cry 6 dat Ubisoft wat teruggrijpt naar deze basisbeginselen. Je speelt als Dani Rojas, een ex-militair die wel aardig overweg kan met een machinegeweer en legervoertuigen. Net als Jason vormen enkele persoonlijke bewegingsredenen de drijfveer om het op te nemen tegen het dictatoriale regime van Castillo. Je steunt dus de Guerrillabeweging en trekt samen met hen ten strijde.

De solide onderbasis van het verhaal brengt niets dat schokkend nieuw is. Ubisoft slaagt wel in zijn opzet om opnieuw het plezier van een open world sandbox neer te zetten waar je naast de super serieuze momenten ook knotsgekke avonturen beleeft. Om maar een klein voorbeeld te geven: het wapenarsenaal waarover Dani beschikt zorgen voor een dosis extra fun. De nucleaire rugzak waarmee je rondloopt toveren Dani om in een ware oorlogsmachine die voor nog meer explosieve mogelijkheden zorgt dan in vorige Far Cry-games. Sommige wapens zijn een beetje over-the-top (denk maar aan de schijfwerper), maar dat past simpelweg in Far Cry. Ubisoft slaagt er uitstekend in om je gewoon het gevoel te geven van een badass Guerrillastrijder. En laat dat nu net zijn waar het om draait.

Opnieuw speelt de locatie ook een belangrijke rol in de dosis plezier die je uit Far Cry haalt. Het tropische eiland Yara is zonder twijfel een mooie parel. Waar we bij Far Cry 5 het exotische kantje wat misten, maakt Yara dit ruimschoots goed. De wereld is gi-gan-tisch! Voor sommigen zal het een beetje te veel van het goede zijn, maar je mag je aan een variatie zoals bij vorige Far Cry-games verwachten. Er zijn checkpoints die je moet overnemen, gegijzelde burgers die je moet bevrijden en verzamelitems die je moet verzamelen. Dat klinkt exact hetzelfde als voorgaande games en dat is het ook. Vond je dat een tegenvaller in de vorige delen van de reeks? Dan zal je dat opnieuw zo ervaren. Als je volledig te vinden bent voor dit concept, dan heeft Far Cry 6 heel wat te bieden. Het meest teleurstellende aan Yara is de grootstad Esperanza. De hoofdstad werd gelabeld als ‘de grootste verstedelijkte locatie in een Far Cry-game’. In sé klopt dat, maar doordat heel wat locaties afgesloten zijn, voelt het eerder als een lineaire plaats aan. De meeste gebouwen voelen eerder aan als decorstukken. De echtheid ontbreekt een beetje. Zo sterk Yara als geheel is met zijn open omgevingen, voertuigen en unieke locaties, zo zwak is de hoofdstad Esperanza.

Een derde belangrijke speler voor het succes van een Far Cry-game is de antagonist. Vaas blijft ongetwijfeld een van de sterkste krankzinnige leiders die Ubisoft wist neer te zetten. Eerlijk: Anton Castillo is eentje die zonder twijfel de top drie haalt. Maar eerlijk is eerlijk: de vertolking door Giancarlo Esposito speelt daar ook een grote rol in. De acteur weet een koelbloedige, maar heel overtuigende dictator neer te zetten. Tijdens ons avontuur zijn we altijd blij als we ‘den Anton’ zien passeren op het scherm. De uitwerking en uitstraling zijn dus ongetwijfeld perfecte keuzes van Ubisoft. Maar… Waarom blijft de rol van Castillo zo beperkt? Ondanks dat hij dé grote vijand is in Far Cry 6, blijft de honger naar meer confrontaties met deze dictator doorheen de game hangen. Zo heeft Anton een sterke uitstraling waar je angst voor zou krijgen, de reden waarom blijft een beetje uit. Bij voorgaande antagonisten zat het verhaal doordrongen van redenen waarom je schrik zou hebben van de gekke dictator. Bij Far Cry 6 moet je het doen met ‘verhalen over Castillo’ en minder met daadwerkelijk confrontaties tussen Dani en Castillo.

Het verhaal van Castillo blijft wat oppervlakkig en draait vooral om de leerschool die hij aan zijn zoon wilt geven. Diego komt dus regelmatig wel in beeld, maar de vader-zoonrelatie voelt niet zo ‘wow’ aan zoals die neergezet wordt in alle communicatie van Far Cry 6. Het feit dat beiden op de cover staan, creëert de verwachting dat je heel wat confrontaties tussen hen te zien krijgt.

Far Cry 6 bevat heel wat verschillende personages die knotsgekke avonturen beleven. Net zoals in de voorgaande delen, is er vaak ‘een hoek af’. De gekheid en absurditeit van de Yaraanse inwoners zorgt voor wat meer kleur in het sombere verhaal van de game. De zijmissies zijn dan ook de plaatsen waar je heel wat plezier beleeft. Yaran Stories en schattenjagen zijn zonder twijfel de leukste in het aanbod.

De verrassing van Far Cry 6 vind je bij het personage Dani. Deze keer ontbreekt het vaardigheidssysteem volledig. Is Dani dan een volleerd superguerrilla? Eigenlijk wel, maar de verbeteringen zitten deze keer in de kleren die je draagt. Volledige sets geven een extra bonus, een beetje gelijkaardig aan die ander Ubisoft-game. Om eerlijk te zijn: de meeste van deze extra’s zijn verwaarloosbaar. Meestal hebben we Dani uitgedost met items die we cool vinden. En dat zijn er gelukkig heel wat.

Het wapenarsenaal waar Dani over beschikt is uitgebreid. De leukste toevoeging is zonder twijfel de Supremos. De eerste geeft jou een stevig lanceerplatform van raketten op je rug. Hiermee knal je makkelijk een tank of een helikopter aan flarden. Ook andere knotsgekke wapens weten te overtuigen en het amusement naar omhoog te schroeven. Klassiekers als de vlammenwerper zorgen voor de gebruikelijke animo.

Far Cry 6 komt ook met een leegte: er is geen multiplayer en kaarteditor. Is dat een groot gemis? Daarover kan je discussiëren. In voorgaande games gaf dit heel wat extra content. De modus werd ook gesmaakt door heel wat fans. We kunnen ons dus zeker voorstellen dat dit een rem op de feestvreugde is die normaal met een nieuwe Far Cry-game komt. Gelukkig is de co-op modus niet eruit geschaafd. Je kan met je beste maatje het eiland onveilig maken. Het spijtige van de zaak is dat alle progressie van de verhaalmissies slechts voor één van de twee geboekt wordt.