Sequels, vaak zijn ze erop of eronder. In dat eerste scenario ontstaat er een langdurige franchise waarbij elke iteratie wat verbeteringen aanbrengt. Het succes van de originele Mario + Rabbids: Kingdom Battle zorgde alleszins voor een goed excuus om aan een sequel te starten. Het origineel is simpelweg een ijzersterke tactische turn-based fighter. Een beetje à la XCOM, maar dan met een dosis humor en een Super Mario-sausje. Sparks of Hope brengt niet meer van hetzelfde, maar wel meer met heel wat veranderingen. En ja, het zijn een voor een verbeteringen.
Sparks of Hope pikt de draad op na Kingdom Battle. De Rabbids zetten Mushroom Kingdom nog steeds op zijn kop. Een gigantische vliegende zeeduivel verstoort die zalige zotheid en slorpt enkele Rabbids op. Een corrupte entiteit Gesela veroverde het sterrenstelsel en jaagt op de Sparks (ook wel bekend als Rabbid-Luma’s). De duistere kracht krijgt trouwens steun van corrupte Rabbids, wat misschien het enige vreemde kantje is van Sparks of Hope. Hoe dan ook, onze helden schieten letterlijk en figuurlijk de Sparks te hulp.
Gesela tackelen is geen kort tripje naar de maan bij wijze van spreken. Het ruimteschip van onze helden met heel wat tussenstops aandoen om energie van deze duistere kracht te ontfutselen. Een goed excuus dus voor Sparks of Hope om een mooie mix van werelden voor te schotelen. Algemeen is het verhaal wel te pruimen van Sparks of Hope. En het ruimtereizen maakt het geheel een stuk gevarieerder dan Kingdom Battle. De ’typische’ humor maakt ook zijn terugkeer, soms moesten we effectief wel eens lachen met de stuntelige Rabbids. Maar evenveel keken we een beetje vragend naar ons scherm om in te schatten of we dit nu grappig was. Rabbid Peach is zonder twijfel het meest vermakelijke personage. Gen Z zal er misschien iets minder lachen met deze wannabe influencerdiva.
Wanneer je start met je eerste gevecht in Mario + Rabbids: Sparks of Hope zie je onmiddellijk al de andere grote wijziging. Je kan vrij rondlopen bij het vechten, waardoor het minder lineair aanvoelt. Je hebt nog steeds wel beperkingen in je loopbewegingen, anders zou het tactische zoek zijn. Toch is het evenwicht tussen vrijheid en strategisch kiezen spot-on. Daarbovenop zorgt de extra vrijheid voor interessante puzzels of tactische beslissingen. De duosprong met je personages zorgt ervoor dat het springende personage enkele seconden kan vliegen. Ben je te lang aan het klungelen in die vliegbeweging? Dan ben je een potentiële schietschijf of val je in de afgrond door je verkeerde landing.
De Sparks zijn trouwens geen nutteloze vulling in Sparks of Hope. De kleine schattigaards geven je vaardigheden. Twee keer zo krachtige wapens? Check! Of liever je teamgenoten laten herrijzen? Jup, ook dat is mogelijk. Je kan twee Sparks op een held plotten, wat het geheel nog tactischer maakt. De juiste combinaties geven je echt krachtige aanvallen. Er zijn ook nog steeds procentuele kansen op missers, naargelang hoe je vijanden zich verstoppen. Toch voel je dat je meer controle hebt over het verloop van het gevecht.
Hoeveel uitdaging Mario + Rabbids: Sparks of Hope geeft, bepaal je volledig zelf. Op de normale moeilijkheidsgraad heb je niet gigantisch veel uitdaging en zijn vrij kidsproof. Gelukkig kan je meer uitdaging creëren door verschillende opties uit te schakelen. De dosis extra uitdaging gaf alleszins een voldaan gevoel. Verlies je een gevecht? Dan ben je in sé niet echt veel kwijt. Je kan het gevecht gewoon opnieuw proberen. Het scoresysteem van Kingdom Battle is trouwens in de vuilnisemmer gekegeld. Op het einde van je strijd krijg je niet langer een beoordeling van hoe het was. Dat is een klein beetje jammer wanneer je vroeger voor maximale scores ging.
Waar Sparks of Hope in uitblinkt zijn de verschillende vijanden. Doorheen de game zitten er heel wat verschillende types in. Sommige zijn afgeleid van de vorige game, andere zijn nieuw en hebben vrij gelijkaardige krachten als jou. Er zijn ook nog eindbazen (de Sparkjagers). Deze zijn niet aartsmoeilijk en voelen iets simpeler aan dan de eindbazen uit Kingdom Battle.
In totaal ben je zeker 35 uur of meer zoet met Mario + Rabbids: Sparks of Hope en dan heb je nog niet alle puzzels gedaan of de verborgen verzamelitems gevonden. Die eerste vragen wel veel van je, want daarvoor moet je delen van het spel volledig opnieuw spelen. Dat voelt soms wat repetitief aan, maar het zorgt wel voor wat herspeelbaarheid van het spel.
- Conclusie90Total Score
Mario + Rabbids: Sparks of Hope is een fantastische sequel. Ubisoft durft om stevige wijzigingen door te voeren aan de basisformule en dat loont. Je krijgt de steengoede tactische gameplay uit het origineel, maar dan dynamischer en uitdagender dan voorheen. De killercombo van Ubisoft zijn gekke konijnen met het universum van Mario zorgt opnieuw voor een vermakelijk avontuur, zowel op het grote scherm als onderweg.
