Moss: Book II is een knallende afsluiter voor PS VR

Wauw, simpelweg wauw! De originele Moss was al een prachtig avontuur, maar dit vervolg is nog beter. Verwacht je met Moss: Book II niet aan het meest uitgebreide avontuur, maar wel aan een onvergetelijke queeste PlayStation VR helemaal tot zijn recht laat komen. Een mooie afsluiter voor de bijna zesjarige headset. Op zich is het wel jammer dat een pareltje als Moss: Book II een stuk minder aandacht zal krijgen dan zijn originele release door de komst van PS VR2.

Dit tweede avontuur van Moss start met een keurige samenvatting van het eerste avontuur. Je krijgt dit stukje verteld in dezelfde bibliotheek waar je voor het eerst in de boeken dook. Na onze leerschool van Moss in een notendop, pikken we onmiddellijk de draad terug op. Opnieuw ga je aan de slag met Quill, een heldhaftig muisje dat zich kenmerkt met haar sjaaltje en handschoen. Haar queeste? Na de bevrijding van haar oom wil ze Moss uit de klauwen van de kwaadaardige Arcane redden. Jij als de lezer staat haar bij om dit avontuur tot een goed einde te brengen.

Wat onmiddellijk opvalt is hoeveel deze kleine ontwikkelaar toch uit de originele PlayStation VR weet te halen. We starten op het binnenplein van het gehavende kasteel waar de gedetailleerde wereld van Moss onmiddellijk mogen aanschouwen. De lichtstralen die door enkele scheuren komen, onthullen kleine stofdeeltjes die rond ons hoofd dwarrelen. Ook andere details zoals de bemoste bakstenen of de gedetailleerde kasteelvloer maken het geheel zo krachtig en geloofwaardig. Je gelooft haast in het bestaan van deze fantasierijke wereld. Het oog voor detail is zo gigantisch dat je haast niet kan geloven dat deze game niet van een triple-A ontwikkelaar komt. Dat een kleinschalig team als Polyarc dit op het scherm kan toveren? Dat noemen we pas echt tovenarij!

Net zoals bij de originele game blijft deze standaard aangehouden doorheen het volledige spel. In het begin krijgen we vrij gelijkaardige omgevingen als uit het eerste avontuur te zien, maar al snel wisselen we naar andere omgevingen zoals donkere mijnen en besneeuwde bergen. De omgevingen zijn dus enorm overtuigend, maar alles valt of staat ook bij die kleine heldin die ook levensecht moet aanvoelen. Het antwoord is daar niet verrassend: net als in het eerste deel voelt Quill aan als ons maatje in deze wereld. De animaties zijn zo sterk, je zou haast durven denken dat Pixar hier iets mee te maken had.

Opvallend in dit tweede deel is hoe er meer ingezet is op actie in plaats van puzzels. Het vechten met de kleine muis voelt nog steeds goed aan en verloopt vlotjes. Met enkele welgemikte steken kan je de vijand in mootjes hakken. Als lezer help je Quill ook door vijanden vast te houden of vast te zetten. De puzzels zijn nog steeds aanwezig, maar nu nog meer in de vorm van tactisch nadenken over hoe je bepaalde vijanden moet verslaan. Ook het aantal verzamelitems is wat opgeschroefd. Om ze te kunnen zien moet je ook je best doen en echt rondkijken in de wereld. Dat maakt concept ook zo steengoed: je hebt niet alleen het avontuur en verhaal, maar ook een zoektocht binnen deze 3D-wereld waarin je fysiek betrokken wordt.

Hoe adorabel en leuk dit uitje met Quill is, toch zitten er ook enkele mindere kantjes aan de game. Het eerste is iets waar ze absoluut weinig zelf aan kunnen veranderen: de beperkingen van de PS VR. Het tracken van de headset kan soms eens fout lopen waardoor je plots schokkend beweegt. Op andere momenten zijn er problemen om de controller goed te volgen, zeker als je in de regio van de headset zijn volglampjes komt. In sé zijn dat allemaal punten waar Polyarc weinig kan aan veranderen. Stiekem hopen we dus wel op een ‘geüpdatete’ versie tegen dat PS VR2 op de markt komt. Soms stuit je op enkele visuele problemen, maar over het algemeen zet Polyarc een solide ervaring neer.