Resident Evil Village kan je omschrijven als het ’tweede beste’ om de grafische pracht en praal van PlayStation VR2 te demonstreren. Op de eerste plaats staat Horizon: Call of the Mountain, maar dat is ook niet verwonderlijk. De game werd specifiek voor de VR-bril ontworpen. Resident Evil Village is daarentegen een ‘gewone game’ die net als zijn voorganger een angstaanjagend goede omzetting kreeg voor VR.
Een ijzeren maag
Alle goorheid uit de originele game, daarop word je ook getrakteerd in deze VR-versie. Knap is het om te zien hoe gedetailleerd de game ook is waardoor het geheel sterk overtuigend is. Wie niet tegen bloed kan, kijkt best vaak even weg van de actie.
Een ijzeren maag heb je nodig voor verschillende redenen. Als je al door de goorheid van bloed en opengereten volgens kan, dan heb je al een streepje voor. Een andere reden is de VR-ervaring. Wie nog niet al te veel uren in een virtuele wereld op zijn teller heeft, raden we Resident Evil Village simpelweg af als eerste ervaring. De game is best pittig als ervaring omdat je door een wereld wandelt met behulp van je joystick. Zelf hanteerden we het trucje van Horizon: Call of the Mountain: ‘doen alsof we wandelen’ door als een gek met je armen mee te bewegen. Oogt misschien wat idioot in het begin, maar het zorgde wel voor een geruster aan onze maag.
Een ander ‘probleempje’ met Resident Evil Village is dat je vaak een aantal cutscenes hebt die niet overeenstemmen met je werkelijke houding. Zo lig je vaak op de grond of word je op de grond gekegeld door vijanden, terwijl je nog perfect rechtsstaat (of zit). Dat maakt het soms wat lastig voor je brein, maar na een tijdje kan je er wel aan wennen.
De actiestukken lokken het sterkst motion sickness uit. Sprinten door een gang en vlug ronddraaien met je joystick zijn echte killers die je maag doen ronddraaien. Nu dit houd je zeker niet tegen om te genieten van deze VR-ervaring, maar het maakt het totaal wel extra pittig. Capcom ontwierp wel enkele zaken om je ervaring zo aangenaam mogelijk te maken. Zo kan je een vignet op je scherm plaatsen. Deze geeft de indruk van het moment waarop je jouw ogen wat dichtknijpt om je te focussen op iets. Dit komt vooral van pas bij heel hevige actiescènes. Verder kan je stapsgewijs draaien, wat het ook iets aangenamer maakt als je snel een gevoelige maag krijgt.
Een extra onderbroek, anyone?
Kan je de maaginhoud binnenhouden? Super, dan gaan we naar het volgende stuk lichaamsinhoud dat je moet ophouden. Doordat je nu écht op de eerste rij zit in Resident Evil Village, voelt alles een stuk angstaanjagender aan. Door een pikdonker bos lopen of oog in oog met Lady Dimitrescu staan… Die extra onderbroek is zeker welkom, we zaten echt vaak met ‘de poepers’ omdat we simpelweg niet durfden verder spelen. Gelukkig zet je regelmatig de headset toch even af om te pauzeren. Zogezegd voor ons welzijn, maar bij Resident Evil Village toch ook om even op adem te komen.
Ook de interactie met andere personages voelt een stuk persoonlijker aan. Wanneer iemand een shotgun op jou richt, is de dreiging een stuk echter. Over ‘echt’ gesproken, het hanteren van wapens is simpelweg geweldig in Resident Evil Village. De uitwerking maakt van het simpelweg een échte VR-game. Een wapen herladen? Dat doe je van A tot Z volledig zelf. Tijdens actiestukken is het soms wel te veel van het goede. Gelukkig bestaat dan de mogelijkheid om over te schakelen naar een modus waarin je wapens vanzelf herladen. Vechten met een mes voelt ook een stuk logischer aan. Dat is dankzij de Sense controllers. Nog een leuke extra: je kan met twee wapens tegelijk schieten. Daarmee konden we toch geregeld ons hachje uit penibele situaties redden.
Homo toeristicus
Hoewel Resident Evil Village vooral rond het angstaanjagende draait, zit er toch een vleugje toerisme in. Zo heb je veel meer interesse in het detail van sommige locaties. Het kasteel is zo’n omgeving waar je al te graag in rond loopt te kijken. Je krijgt ook makkelijk het idee dat je er fysiek aanwezig bent. In het dorp zelf snuisterden we met plezier rond. En hoewel het meeste er knap uitgewerkt uit ziet, moeten we eerlijkheidshalve ook toegeven dat sommige texturen wel wat erbarmelijk zijn van kwaliteit. Oké, algemeen is Resident Evil Village een plaatje en ga je er niet over struikelen. Maar de gepixelde voorwerpen (zoals rottend voedsel) mochten toch een tandje gedetailleerder zijn.
Verder bestaat onze toeristisch uitje ook uit het verzamelen van items die we meer dan waarschijnlijk nodig hebben op een later tijdstip. Op zich werkt alles wel, maar toch voelt de inventaris wat klungelig aan om vlot te zijn. Voorwerpen opnemen doe je trouwens niet door intuïtief iets op te nemen. Met een druk op de knop krijgt het item een plaats in je inventaris. Op zich is dit geen deal-breker, maar het is een gemiste kans.
- Conclusie85Total Score
Resident Evil Village is zeker een aanrader. Heb je de game al en haalde je een PS VR2 in huis? Dan mag je deze game niet links laten liggen. Ook als je het spel nog niet hebt, lijkt dit ons een 'must-have' ervaring. Wees wel gewaarschuwd: werk eerst wat aan je VR-legs in rustige games voor je start met deze parel. Hier en daar slaat de game wel de bal wat mis in zijn VR-vertaling, denk maar aan de knullige inventaris. Hoe dan ook blijft het een totaalpakket met memorabele momenten en een ijzersterke VR-uitwerking.
