The Force is strong bij Star Wars Jedi: Survivor

Star Wars Jedi Survivor is het langverwachte vervolg van Cal Kestis’ avontuur. Als jongeling kon hij de zuivering overleven en zijn eerste uitje wist voldoende geld in EA’s laatje te brengen. Als een van de weinige overgebleven Jedi probeert deze jongeling The Empire een hak te zetten. Survivor pakt al wat goed was en pakt uit met mooie verbeteringen. 

De balans tussen donker en licht

We pikken de draad op vijf jaar na het einde van Fallen Order. Een gelukzalige reünie is er niet echt tussen Cal Kestis en ons. Zijn oorspronkelijke vriendenklik gooide de handdoek in de ring en ging uit elkaar. De exacte reden hebben we het raden naar, maar hier en daar krijgen we wel een tip tijdnes het spel. Cal zit nu zelf aan het stuur van de Mantis en werkt ondertussen samen met Saw Garrera om The Empire het lastig te maken. In dat laatste slaagt hij niet echt en tot overmaat van ramp crasht hij met zijn schip op Koboh. Zijn eerste doel? De Mantis weer aan de praat krijgen.

Op Koboh krijg je een eerste gelukzalige momentje: je loopt Greez tegen het lijf. Maar het duurt niet lang of dit leuke terugzien wordt overschaduwd. En dat kan je letterlijk nemen, doorheen het verhaal komt Cal oog-in-oog te staan met het donkere kantje van de Jedi Order. Het verhaal van Survivor pikt in op de klassieke vertelling van personages die hun balans proberen te vinden.

The Galaxy and its limits

Koboh is zonder twijfel de grootste locatie in het spel. De planeet voelt echt aan als een bruisende plaats vol criminelen en intriges. Ook heel wat zijmissies vang je aan vanop deze planeet. Hier voel je ook een verandering in de structuur van Star Wars Jedi. Waar je in Fallen Order van planeet naar planeet reisde en de locaties aanvoelen als lineaire levels, kom je in Survivor vaak terug naar Koboh omdat je meer het idee hebt dat het een open wereld is. Het is ook een veelzijdige wereld. Je hebt heel wat diversiteit: van graslanden tot een moeras, tot ondergrondse faciliteiten of een afkooksel van Cloud City.

Is de opbouw van de wereld op alle vlakken beter dan in Fallen Order? Niet echt. Sommige locaties zijn geven vooral een extra vleugje variatie, maar voelen vrij vlak en kort aan. Soms heb je ook het gevoel dat er stukken gebouwd zijn om je wat bezigheidstherapie te geven. Een beetje een gemiste kans want er zit wel een pak potentieel in deze extra locaties

De trukendoos van Cal

Speelde je Fallen Order? Dan zal Survivor heel vertrouwd aanvoelen. Cal bestuurt als vanouds en dat is zeker niet slecht. Er is wel bijgestuurd waardoor alles nog vloeiender is. Dat soepele in gameplay is soms wat zoek in de animaties, de transitie tussen de verschillende bewegingen is minder smooth. Niet dat het slecht is, maar je merkt duidelijk dat de speelervaring meer prioriteit kreeg van Respawn Entertainment. Voor ons is dat ook de meest logische keuze, want daar haal je ook het meeste voldoening uit.

Verder zijn we blij dat Cal niet alles terug van nul moet leren. Je krijgt Cal zoals vanouds, met min of meer dezelfde krachten die je opbouwde in de eerste game. Natuurlijk moet je hem verder zaken aanleren, maar dat voelt alleen maar logisch aan. Verder moet je ook vaak gebruik maken van Cal’s behendigheid om puzzels op te lossen. En die omgevingspuzzels zijn een niveautje hoger in Survivor. Het geeft je alleszins het besef hoe solide Fallen Order al was en hoe goed Survivor eigenlijk is.

Altijd je afgevraagd waarom Han Solo geen Jedi was? Daar krijgen we geen antwoord op in Survivor. Maar wat als een Jedi een blaster krijgt? Ja, daar krijgen resoluut meer beeld van. Cal zijn trukendoos krijgt de blaster als uitbreiding. Voor sommigen zal het een beetje ‘hoogverraad zijn’ dat een Jedi niet altijd beroep doet op zijn lightsaber, maar voor ons is het een perfecte toevoeging om de gameplay nog wat pittiger te maken.

Nu wees gerust, de lightsaber blijft nog steeds je beste vriend. Er zijn ook nieuwe stances die je Cal aanleert. Zo kan je Double-bladed of Dual wielded vechten, maar ook met een Crossguard. De blaster is trouwens ook één van die stances. Elk heeft ook zijn eigen vaardigheden die je moet upgraden en bij een meditatiepunt kan je wisselen van stance. Nu, je krijgt duidelijk de voorkeur voor een aantal stances terwijl je speelt. Het leuke is dat het Cal ook zijn eigenheid geeft. Ook tof: als je dan eens bij één van je maten gluurt, kan je dus een volledig ander type Cal zien die je zelf niet gewoon bent.

BD-1 and co

Er zijn heel wat vermakelijke personages in Survivor, maar de meest memorabele zijn de reünies met de oude garde. Greez is er zo eentje, maar ook Merrin en Cere zijn terug van de partij. Die laatste is trouwens nog sterker geworden. Merrin zorgt dan weer voor een romantische toets tussen haar en Cal. Maar de kleinste rakker die onze harten steelt is nog steeds BD-1. De kleine droid is nog steeds even handig en zijn piepgeluiden maken hem simpelweg schattig. Er zijn ook nog een paar nieuwe gezichten die zeker mooie toevoegingen zijn aan deze cast. Bode, een oude droid met een dik Schots accent, is er zo eentje. Leuk om te weten is dat je compagnons nooit in de problemen komen. Je moet dus niet de heldhaftige helper zijn die ze van de grond trekt of terug wat leven in blaast. Perfect dus.

Daarnaast is Cal een echte dierenfluisteraar geworden. Hij kan nu verschillende bizarre, maar vriendelijke, beesten temmen. En jawel, je kan ze daarna ook gebruiken als vervoersmiddel. Een must is deze toevoeging niet, maar het is wel een leuke gimmick. Zo kan je een spamel (een buitenaardse kameel) als rijdier gebruiken. Best grappig.

Schoonheid met een ruw kantje

Star Wars Jedi: Survivor is zonder twijfel een prachtig spel. De omgevingen zijn gedetailleerd, de personages zien er echt goed uit en het voelt echt aan als een current-gen game. Maar toch is het een beetje verbazend dat alles niet zo vloeiend loopt. EA is nog druk aan het sleutelen aan de game, op lancering merkten we duidelijk nog meer problemen dan vandaag. Zo heb je in de kwaliteitsmodus 30 frames-per-seconde, maar dat lijkt vooral een theoretische waarde. We vinden het zelf wat spijtig dat Respawn Entertainment niet durft te kiezen voor een modus met 40 frames per seconde. Denk maar aan Spider-Man, Ratchet & Clank of Horizon Forbidden West, de twee games maken uitstekend gebruik van deze ’tussenmodus’ die wel het beste van alle werelden brengt.

Een vloeiende framerate lijkt ons wel een must om van Survivor een onvergetelijke parel te maken. Het is nu al zo goed, maar we hopen keihard dat mits wat extra sleutelwerk die magische 60 frames per seconde haalbaar is, ofwel dat Respawn kiest voor een ’tussenmodus’.